قراردادهای تجاری جامع: مشروط کردن جهانی شدن یا فرسایش مدل اروپایی؟

آنت بونگارد، دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی لندن، انگلستان؛و موسسه ملی مدیریت دولتی، لیسبون، پرتغال.

فرانسیسکو تورس، دانشکده اقتصاد و علوم سیاسی لندن، انگلستان؛و دانشگاه آکسفورد انگلستان

پویایی تجارت در اتحادیه اروپا در حال حاضر آن را به سمت تعمیق جهانی شدن از طریق توافقنامه های تجاری جامع دوجانبه سوق می دهد که قوانین گسترده ای را ایجاد می کند که بر روابط تجاری دوجانبه حاکم است. کمیسیون اروپا از این توافقنامه ها به عنوان وسیله ای برای ترویج تجارت جهانی مطابق با ارزش ها و هنجارهای اروپایی دفاع کرده است. با این حال، نظریه فدرالیسم مالی و اصل تابعیت به ما می گوید که نباید تصمیماتی را در سطح فراملی متمرکز کرد که بهتر است در سطح ملی یا منطقه ای زمانی که ترجیحات متفاوتی بین کشورها یا مناطق وجود دارد، اتخاذ شوند. در نتیجه، صلاحیت های کشورهای عضو و منطقه ای نباید صرفاً به عنوان یک مانع برای معاملات سریع تجاری تلقی شوند. در عوض، آنها می توانند عملکرد مهمی را برای کنترل و تعادل در رابطه با اینکه آیا سیاست تجاری اتحادیه اروپا واقعاً برای شرطی کردن جهانی شدن بر اساس ارزش ها و ترجیحات اروپایی کار می کند، ارائه دهند.

تضاد آشکار بین پویایی تجارت اتحادیه اروپا و اعتراض عمومی در مورد توافق‌نامه‌های تجاری جامع اخیر اتحادیه اروپا، نیازمند تحلیل دقیق‌تر پیامدهای پیچیده این دومی برای مدل اروپایی است. این مدل به دنبال سازگاری رقابت پذیری و نگرانی های رشد اقتصادی با حفاظت اجتماعی و محیطی بوده است. با فراتر رفتن از لغو موانع تعرفه‌ای برای کالاها (از نظر حوزه‌ها و عمق موضوع، یعنی مقررات)، موافقت‌نامه‌های تجاری جامع اتحادیه اروپا تأثیر گسترده‌ای بر جامعه می‌گذارند و اغلب در حوزه‌های سیاستی تجاوز می‌کنند که در آن صلاحیت‌ها هنوز در سطح ملی باقی مانده است.

با این حال ، صلاحیت های کشور عضو (یا منطقه ای) نباید به عنوان مانعی برای معاملات تجاری آینده اتحادیه اروپا در نظر گرفته شود. با توجه به یک مدل اروپایی که هنوز ادغام نشده است ، این قدرت در سطح ملی و منطقه ای عملکرد مهمی را برای محافظت از ترجیحات متنوع ، از جمله در زمینه تجارت خارجی ، مطابق با اصل شرکتهای تابعه و نظریه مالی ، در خدمت می دهد. فدرالیسمتوافق نامه جامع اقتصادی و تجاری اتحادیه اروپا-کانادا (CETA) ، که در آن ترجیحات مربوط به مقررات (همکاری نظارتی ، شناخت متقابل و داوری دادگاه سرمایه گذاری) به عنوان یک نگرانی عمده ظهور کرده است ، از این نظر مصور است. اگر توافق نامه های اقتصادی و تجاری حقایقی را برای الگوی اروپایی ایجاد کند که مطابق با ترجیحات جامعه نباشد (یا به عنوان انجام این کار درک می شوند) ، آنها خطر ایجاد هویت مشترک در پروژه ادغام اروپا را تضعیف می کنند. 1

تغییر توافق نامه های چند جانبه به سمت ترتیبات دو جانبه و منطقه ای

از زمان عدم موفقیت در دور دوحه سازمان تجارت جهانی (WTO) در سال 2005 ، جهان شاهد تغییر توافق نامه های تجاری چند جانبه به سمت ترتیبات دو جانبه و منطقه ای بوده است. اتحادیه اروپا ، که به طور سنتی از توافق نامه های چند جانبه تجارت در تجارت جهانی که از طریق WTO و پیشینیان آن مورد مذاکره قرار گرفته اند ، توافق عمومی برای تعرفه ها و تجارت ، در ابتدا با اکراه ، به دنبال افزایش تعداد فزاینده ای از تجارت بین المللی دو جانبه و منطقه ای است. توافق نامه هاسیاست فعال تر اتحادیه اروپا در مورد مذاکره در مورد توافق نامه های تجاری دو جانبه توسط اهداف اقتصادی و نه با اهداف سیاسی و وابستگی هدایت می شد. 2 در همین زمان ، استراتژی جهانی اروپا کمیسیون اروپا تأیید کرد که توافق نامه های تجارت اتحادیه اروپا برای تکمیل استراتژی رشد و شغل اتحادیه اروپا (دستور کار لیسبون) از طریق بعد خارجی است. 3

در حالی که اتحادیه اروپا به عنوان یک اقتصاد آزاد به طور طبیعی علاقه زیادی به پیشبرد تجارت آزاد دارد ، ترکیبی از عوامل در حال حاضر به افزایش توافق های تجارت بین المللی اتحادیه اروپا و همچنین تغییر در ماهیت آنها کمک می کند. مهمترین و مهمتر از همه ، توافق نامه های تجارت بین المللی راهی اتحادیه اروپا را برای فرار از تأثیرات تجمعی اقتصادی جهانی و مالی (2008-09) بدهی حاکمیت (از سال 2010) ارائه می دهد ، تا حدی که آنها رشد و اشتغال زیادی را تقویت می کنند. ارتقاء تجارت شاید جذاب ترین گزینه اتحادیه اروپا برای تقویت بهبود اقتصادی باشد ، زیرا با توجه به اینکه تجارت در حوزه صلاحیت های انحصاری اتحادیه اروپا قرار می گیرد ، اجرای آن نسبتاً آسان تلقی می شود. علاوه بر این ، تحولات سیاسی اخیر ، مهمتر از همه موضع تجاری حمایت گرایانه دولت جدید ایالات متحده (مانند رد ترتیبات تجاری چند جانبه و تهدیدهای مالیاتی مرزی) ، به نوبه خود اهمیت تضمین تجارت آزاد - در اتحادیه اروپا و همچنین در بسیاری موارد دیگر را افزایش داده است. کشورها. این نگرانی مشترک به طور قابل پیش بینی باعث افزایش معاملات معاملات تجاری جدید می شود.

یک تغییر کیفی: نسل جدید توافق نامه های عمیق تجارت آزاد اتحادیه اروپا

کمیسیون اروپا با وجود موانع تعرفه ای که در حال حاضر نسبتاً کم در بین اعضای WTO است ، نسل جدیدی از توافق های بین المللی را آغاز کرده است که هدف آن از بین بردن موانع غیر تعرفه ای برای تجارت است. در غیاب هر توافق نامه تجاری یک اندازه ، در بیشتر موارد اتحادیه اروپا توافق نامه های تجارت آزاد جامع (یعنی عمیق) با کشورهای ثالث مذاکره می کند. پرونده این توافق نامه های تجاری جامع مربوط به مزایای تا حد زیادی از بین بردن موانع غیر تعرفه ای برای تجارت است. کمیت این مزایا دشوارتر است ، زیرا آنها با دامنه توافق های مورد نظر شرط می شوند و پیامدهای گسترده تری برای جامعه دارند.

علاوه بر این ، آنچه که صرفاً به نظر می رسد یک مرحله بعدی منطقی باعث تغییر کیفی مهم می شود ، زیرا توافق های جامع اقتصادی و تجاری با هدف تأثیرگذاری بر هنجارها و استانداردهای جهانی انجام می شود. اینها برای تعامل و بازگرداندن به دستور اقتصادی اتحادیه اروپا به گونه ای که توافق نامه های تجاری سنتی انجام نمی شود. در نتیجه ، آنها می توانند آنچه را که به عنوان الگوی اروپایی گفته می شود ، تحکیم کنند یا آن را تضعیف کنند و به خطر بیفتند و اعتماد شهروندان اروپایی و عوامل اقتصادی را از بین ببرد. 4

اتحادیه اروپا قبلاً قادر به مذاکره و/یا نتیجه گیری (سنتی) معامله های تجاری بدون برانگیختن منافع عمومی یا مخالفت ، علیرغم اعتراضات علیه جهانی شدن بود. با این حال ، این مورد برای مشارکت تجارت و سرمایه گذاری بین المللی اتحادیه اروپا و ایالات متحده (TTIP) و CETA صورت نگرفت. این توافق نامه های جامع نگرانی مردمی را از تأثیر جهانی سازی بر جامعه و محیط زیست تبلور می داد و آنها به شدت مورد بحث قرار گرفتند. علاوه بر این ، واکنش شدید علیه جهانی شدن به اتحادیه اروپا هدایت شد ، که به عنوان اولویت بندی اهداف اقتصادی در مورد اطمینان از این که این اهداف با نگرانی های اجتماعی و زیست محیطی سازگار است ، تلقی شد. 6

اتحادیه اروپا بیش از 50 توافق نامه تجاری ترجیحی دارد و در حال حاضر در حال مذاکره در مورد 20 توافق تجاری اضافی با 60 کشور جهان است. 7 مورد از این موارد ، سرنوشت TTIP ، که اتحادیه اروپا و ایالات متحده در سال 2013 مذاکره را برای ایجاد یک بازار فراتر از اقیانوس اطلس با موانع کم تجارت و سرمایه گذاری - و با آرزو برای شکل دادن به نظم تجارت جهانی آغاز کردند - شک دارد. در حالی که هنوز هم به طور رسمی باز است ، تصمیم رئیس جمهور ترامپ مبنی بر تصویب مشارکت بین اقیانوس آرام (TPP) 8 همچنین چشم انداز مذاکرات TTIP را به نتیجه گیری موفقیت آمیز کاهش داد. 9

اتحادیه اروپا قصد دارد تا به شکاف باقی مانده از عدم تأخیر ایالات متحده از TPP برای افزایش وزن خود در تجارت جهانی و ارتقاء رشد و اشتغال قدم بردارد. 10 این امر انگیزه تازه ای به پویایی تجارت اتحادیه اروپا داده است ، به ویژه با توجه به اعضای TPP آینده نگر ، "یتیم" را که با خروج ایالات متحده از توافق نامه مانند ژاپن یا کشورهای آمریکای لاتین ، که به اتحادیه اروپا روی آورده اند (یا عمیق تر شده اند ، "یتیم" مانده اند.) معاملات تجارت و سرمایه گذاری آزاد. چین همچنین علاقه خود را به توافق نامه سرمایه گذاری نشان داده است.

توافق نامه های تجارت آزاد متعارف با پایین ترین سطح تجارت ترجیحی مطابقت دارد. نیازهای هماهنگی ساده است (مهمتر از همه لغو موانع تعرفه تجارت) و موضوعات حاکمیت را مطرح نمی کند. برعکس ، توافق نامه های جامع تجاری مانند TTIP یا CETA با تعیین قوانینی که حاکم بر روابط تجاری دو جانبه است ، بسیار بیشتر می شود ، که به نوبه خود نظم اقتصادی را در طرفین پیمان شکل می دهد. با توجه به پیشرفت محدود تا به امروز با توجه به برنامه نوسازی اتحادیه اروپا ، الگوی اروپایی هنوز تلفیق نشده است ، و برخی از جنبه های نظم اقتصادی اتحادیه اروپا - قوانین بازی - هنوز به اتفاق آرا پذیرفته نشده و از این رو از نظر سیاسی حساس باقی مانده است.

در تجارت دو جانبه ، اندازه انتظار می رود اهمیت داشته باشد

در توافق نامه های اقتصادی و تجاری دو جانبه ، مانند مشارکتهای سرمایه گذاری ، قدرت چانه زنی اهمیت دارد. به عنوان مثال ، به نظر می رسد اتحادیه اروپا در موقعیت چانه زنی ضعیف تر و با ظرفیت محدود برای تأیید مدل اروپایی در طی مذاکرات TTIP قرار داشته است. به گفته وینترز ، دو دلیل وجود دارد ، هر دو مربوط به TPP است. اول ، این اتحادیه اروپا بود که از ترس از دست دادن از نظر تجارت بین المللی ، به دنبال معامله تجارت فراتر از اقیانوس اطلس بود. دوم ، TPP به عنوان یک منطقه تجارت آزاد عمیق تنظیم شده بود ، و به موضوعاتی مانند حمایت از حق مالکیت معنوی و داوری اختلاف سرمایه گذار-دولت گسترش یافته و بر ترجیحات ایالات متحده الگوبرداری شده است. TTIP در اصل کودک TPP بود.

در مورد توافق نامه تجارت آزاد اتحادیه اروپا با کانادا ، پیمان CETA قوانین گسترده ای را برای تجارت دو جانبه تصریح می کند. اتحادیه اروپا باید موقعیت اولیه چانه زنی قوی تری نسبت به کانادا داشته باشد ، بنابراین تا حدودی گیج کننده است که به نظر می رسد اتحادیه اروپا از آن استفاده کمتری کرده است. در واقع ، به نظر می رسد بیشتر علاقه مند به نشان دادن ظرفیت خود در ایجاد معامله تجاری به جای مشارکت در بحث های عمومی در مورد تأثیر گسترده تر معامله تجارت بر جامعه اروپا و الگوی اروپایی است که از چاپ کوچک این توافق نامه ناشی می شود.

در حالی که می توان درک کرد که کانادا مشتاق تأمین معامله است - کانادا یک اقتصاد باز است ، اما جمعیت آن حدود 36 میلیون نفر تقریباً 10 میلیون کمتر از اسپانیا است ، که چیزی از تقریباً 510 میلیون شهروند اتحادیه اروپا نگوید - اینطور استدرک آنچه اتحادیه اروپا در ازای دستیابی بیشتر به بزرگترین بازار جهان به دست می آورد دشوارتر است. CETA بدون شک سابقه ای فراتر از پرونده باریک تجارت با کانادا را تعیین می کند ، اما همچنین بسیاری از موضوعات اصلی را که در توافق نامه های تجاری جامع مورد بحث قرار می گیرد ، برجسته می کند.

ناهمگونی ترجیحات ، مقررات و تابعه

اتحادیه اروپا خواستار آن بود که TTIP حتی فراتر از TPP، با توافق عمیق تر در سه حوزه گسترده، یعنی دسترسی به بازار، مسائل نظارتی و موانع غیر تعرفه ای، و قوانین، پیش رود. 12 با قضاوت بر اساس مقیاس مقاومت عمومی (اغلب بر اساس اسناد فاش شده)، اعتقاد کمی به ظرفیت اتحادیه اروپا برای حفاظت از ارزش‌های اروپایی وجود داشت، تصوری که ماهیت مخفیانه مذاکرات به آن کمک کرد. 13 با این حال، در حالی که TTIP به مراحل پایانی نرسید، CETA که در مسیرهای مشابهی مورد مذاکره قرار گرفت، موفق شد. معاهده CETA قوانینی را ایجاد می کند که به موضوعات متنوع و گسترده ای مانند دسترسی به بازارهای کالا و خدمات، سرمایه گذاری ها و خریدهای عمومی، حقوق مالکیت معنوی، اقدامات بهداشتی و گیاهی، توسعه پایدار، همکاری نظارتی، شناسایی متقابل، تسهیل تجارت، همکاری در زمینه های مختلف مربوط می شود. مواد اولیه و حل و فصل اختلافات و موانع فنی تجارت.

اعتراض جامعه مدنی، و به ویژه امتناع منطقه بلژیکی والونیا از امضای موافقتنامه اولیه، منجر به اصلاحات متعددی قبل از امضای CETA در اواخر اکتبر 2016 شد. والونیا - و به همراه آن کل اتحادیه اروپا - تضمین های مهمی را تضمین کرد. از جمله در مورد حل و فصل اختلافات بین سرمایه گذار و دولت (که با سیستم دادگاه سرمایه گذاری جایگزین شد)، همکاری نظارتی (برای نیاز به توافق مشترک بین همه کشورهای عضو)، پادمان ها در مورد ارگانیسم های اصلاح شده ژنتیکی و تضمین اصل احتیاط. 14

مورد والونیا بحثی را در مورد اینکه آیا این سابقه نشان دهنده تضعیف ظرفیت اتحادیه اروپا برای انجام معاملات تجاری آتی است یا اینکه منافع عمومی را تقویت می کند، به وجود آورد. اعلامیه نامور استدلال می‌کند که ارزش‌های اروپایی نیز باید در سطح ملی یا فرعی، جایی که صلاحیت‌ها نهفته است، تثبیت و دفاع شود. 15 برعکس، بیانیه تجارت با هم بر نیاز به صلاحیت های انحصاری اتحادیه اروپا در تجارت تاکید می کند، زیرا صلاحیت های ملی می تواند ظرفیت اتحادیه اروپا برای انجام معاملات تجاری سریع را مختل کند. 16

با این حال، مطابق با اصول تابعیت و تئوری فدرالیسم مالی، صلاحیت های کشورهای عضو می توانند به عنوان کنترل و تعادل برای حفظ ترجیحات (متنوع) خود در زمینه هایی که برای مدل اروپایی مهم هستند عمل کنند. در این پرتو، صلاحیت‌های زیرسطح اتحادیه اروپا به مدل اروپایی در مذاکرات تجاری اتحادیه اروپا گوش می‌دهند.

در ماه مه سال 2017 ، دیوان عدالت اروپا (ECJ) در مورد اینکه آیا پیمانی مشابه CETA ، توافق نامه تجارت آزاد سنگاپور اتحادیه اروپا ، یک توافق نامه مختلط است یا به دنبال درخواست کمیسیون اروپا که به دنبال وضوح در مورد وضوح در مورد صلاحیت انحصاری اتحادیه اروپا است ، تصمیم گرفت. صلاحیت های اتحادیه اروپا (اختصاصی) در دوره پیمان پس از لیسبون. معامله تجاری با سنگاپور یکی از اولین توافق نامه های تجارت آزاد دو جانبه "نسل جدید" اتحادیه اروپا بود و این حکم اهمیت قابل توجهی را برای توافق نامه های تجاری جامع در حال انجام و آینده به همراه دارد. نظر کل مدافع اتحادیه اروپا این بود که این توافق نامه بدون مشارکت همه کشورهای عضو نمی تواند نتیجه گیری شود ، زیرا همه بخش های توافق نامه در صلاحیت انحصاری اتحادیه اروپا قرار نمی گیرند. 17 حکم ECJ (در مورد صلاحیت ها ، نه بر قانونی بودن توافق نامه) ماهیت توافق نامه معاملات تجاری را تأیید می کند ، با توجه به اینکه شامل مقرراتی است که در صلاحیت های مشترک اتحادیه اروپا و کشورهای عضو قرار می گیرد. از این رو نتیجه می گیرد که توافق نامه های مختلط تا زمانی که توسط مجالس ملی (و در صورت لزوم ، منطقه ای) تصویب نشود ، نمی توانند تأثیر بگذارند.

حكم ECJ توضیح داد كه توسعه پایدار یكی از زمینه های صلاحیت های انحصاری تجارت اتحادیه اروپا است. با این حال ، این همچنین نقش مجالس ملی را در آن مناطق تجارت خارجی تقویت می کند که در آن کشورهای عضو صلاحیت های مشترک را حفظ می کنند ، یعنی سرمایه گذاری غیر مستقیم و حل و فصل اختلافات سرمایه گذاری. توسعه پایدار برای تشکیل بخشی جدایی ناپذیر از سیاست تجاری مشترک اتحادیه اروپا برگزار می شود. این بدان معناست که مسائل مهم زیست محیطی و استانداردهای کار دیگر یک منطقه خاکستری نیستند. در منطقه ای که برای الگوی اروپایی مهم است ، اتحادیه اروپا صلاحیت انحصاری برای مذاکره دارد ، با توجه به شرط اینکه امضا کنندگان از تعهدات بین المللی خود در مورد حمایت اجتماعی از کارگران و حفاظت از محیط زیست پیروی کنند. 18 ECJ هنوز هم باید تصمیم بگیرد که آیا سیستم داوری اختلاف نظر اتحادیه اروپا در تجارت بین المللی - سیستم دادگاه سرمایه گذاری - قانونی است. 19

نکته قابل توجه این است که نسل جدید توافق نامه های تجاری عمیق اتحادیه اروپا به بزرگنمایی یک مسئله - آیین نامه - که در حال حاضر اصطکاک را در بازار داخلی اتحادیه اروپا در زمینه ساخت بازار در مقابل تصحیح بازار ایجاد می کند. 20 استاندارد اروپایی برای شکل دادن به ماهیت ادغام بازار اتحادیه اروپا مهم است. توسعه آنها با تکامل مقررات اروپا (تصحیح بازار) شرط شده است که پیش بینی همگرایی اولویت را دارد. ترجیحات متنوع را می توان از طریق اصل شناخت متقابل استانداردهای ملی پذیرفت. شناخت متقابل یک اصل اساسی عملکرد بازار داخلی است ، به موجب آن مقررات ملی به عنوان معادل در فضای اتحادیه اروپا (ساخت بازار) پذیرفته می شود. در عمل ، شناخت متقابل به معنای رقابت بین سیستم های نظارتی است. اعتماد برای تسهیل شناخت متقابل و مقابله با ترس از یک مسابقه به پایین اساسی است. مفهوم شباهت اعتماد بین کشورها را تقویت می کند و از این طریق شناخت متقابل قوانین بازار ملی را حفظ می کند. البته تشخیص ترجیحات واقعاً ناهمگن از اختلافات فنی یا اداری ، که موانع اصطکاک برای تجارت ایجاد می کند که با ترجیحات متنوع قابل توجیه نیست ، چالش برانگیز است. 21

آنچه ادغام مبتنی بر مقررات را در اتحادیه اروپا ، از نظر اقتصادی و سیاسی امکان پذیر کرد ، شباهت ترجیحات بود. در اتحادیه اروپا ، ترجیحات واقعاً متنوع ، شرکت تابعه را توجیه می کند ، و توزیع صلاحیت ها می تواند از آنها حمایت کند. بنابراین در حالی که تجارت (کالا) یک صلاحیت اتحادیه اروپا است و پیمان لیسبون نیز صلاحیت اتحادیه اروپا را در امور سرمایه گذاری مستقیم خارجی اعطا کرد ، صلاحیت در بسیاری از مناطق با دولت های ملی و حتی برخی از مناطق ، به عنوان مثال دسترسی به بازارهای خدمات ، از جمله برخی خدمات عمومی ، باقی مانده است. مشکل توافق نامه های عمیق تجارت آزاد مانند CETA این است که آنها به برخی از مناطق صلاحیت کشور عضو تجاوز می کنند.

آنها همچنین این سؤال را مطرح می كنند كه چرا كمسیون اروپا ، به نام اتحادیه اروپا ، باید كشور سوم مانند كانادا را اعطا كند ، به عنوان مثال ، نروژ ، كه به عنوان یك عضو منطقه اقتصادی اروپا عمیق تر با اینكه عمیق تر استاتحادیه اروپا اما در مورد هنجارها و قوانین بازار داخلی اتحادیه اروپا حرفی برای گفتن ندارد.

توافق نامه های جامع تجارت و اهداف اتحادیه اروپا

گسترش قراردادهای تجارت آزاد دوجانبه و منطقه‌ای در جهان، به نفع کشورهای شریک، به ضرر کشورهای ثالث، تجارت جهانی را مخدوش می‌کند. با این حال، معایبی نیز برای اتحادیه اروپا وجود دارد. همانطور که وینترز استدلال می کند، تصمیم اتحادیه اروپا برای پیگیری توافقات تجارت آزاد مانند TTIP یا CETA به جای تلاش برای احیای دور چندجانبه دوحه، آن را در یک منطقه جغرافیایی کمتر پویا محبوس می کند. همچنین تأثیر آن حذف سایر کشورها و مناطق به ویژه چین است. 22 علاوه بر این، جریان های تجاری به جامعیت موافقت نامه های تجاری مرتبط است، در حالی که تأثیر آن از نظر اثرات رفاهی کمتر ساده است.

پس از آن توافقات تجاری دوجانبه اتحادیه اروپا بهترین گزینه است، اما پیامدهای آنها پیچیده است. همانطور که رودریک اشاره می‌کند، اقتصاددانان نتوانسته‌اند به تصویری کامل از تجارت کمک کنند، و تمایل دارند بر دستاوردهای تجارت تاکید کنند و در مورد پیامدهای پیچیده‌تر مانند توزیع مزایا و تأثیر مقررات بحث نکنند. 23

با این حال، پس از امضا و تصویب در سطح اتحادیه اروپا، CETA اکنون می تواند در اواخر سال 2017، حتی به طور موقت، لازم الاجرا شود. به دنبال فشار کشورهای عضو، CETA به عنوان یک توافق مختلط طبقه بندی شد، که به منزله تشخیص این واقعیت است که توافقات جامع می تواند به صلاحیت ها در قلمرو کشورهای عضو تهاجم کند. نتیجه این است که همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا و برخی مناطق دارای حق وتو هستند، زیرا CETA هنوز باید توسط مجموع 37 پارلمان ملی و منطقه ای در فرآیندی طولانی و طولانی و با نتیجه نامشخص به تصویب برسد. این حق وتو ممکن است وزنه تعادلی مهمی برای هرگونه عجله به سمت متمرکز کردن صلاحیت های کشورهای عضو در سطح اتحادیه اروپا در تضاد با اصل تابعیت باشد. نقش مدل اروپایی در مذاکرات تجاری متمرکز اتحادیه اروپا را تضمین می کند.

ترجیحات اروپا در سیاست تجاری اتحادیه اروپا

ممکن است تصور شود که ناکامی اتحادیه اروپا در بررسی مناسب پیامدهای تجارت بین‌الملل در مدل اروپایی، در زمانی که پوپولیست‌ها علیه پروژه اتحادیه اروپا روی آورده‌اند، مشکل‌سازتر است. یک شکست کلی در ارتباط با نیاز جهانی سازی – و نه ناشی از بازار داخلی – برای نوسازی اقتصادی و نهادی در سطح کشورهای عضو (که اتحادیه اروپا و همه کشورهای عضو تحت استراتژی های اصلاحات اقتصادی لیسبون و اروپا 2020 توافق کردند) وجود داشته است.. این امر باعث می‌شود که اتحادیه اروپا به عنوان شرطی‌کننده جهانی‌شدن با پیشبرد ارزش‌های اروپایی در موافقت‌نامه‌های تجاری‌اش اهمیت بیشتری پیدا کند.

این کمیسیون از توافق نامه های تجاری جامع به عنوان وسیله نقلیه برای ارتقاء تجارت جهانی مطابق با ارزش ها و هنجارهای اتحادیه اروپا دفاع می کند. این توافقنامه CETA را مترقی ترین توافق نامه تجارت خوانده است. 24 بنابراین گیج کننده است که به مقادیر و هنجارهای وارداتی که شبیه ترجیحات شهروندان اتحادیه اروپا نیست ، به مدل اتحادیه اروپا تحمیل می شود. نمونه ای از درگیری احتمالی بین استانداردهای زیست محیطی بالا و تجارت با نگرانی در مورد ماسه های تار ، که اکثر آنها در آلبرتا ، کانادا استخراج می شوند ، ارائه می شود. استانداردهای اروپایی در مورد نفت از ماسه های تار (که آلاینده تر از هیدروکربن های معمولی هستند و بر این اساس ارزش کربن بالاتر را نسبت می دهند) در طی مذاکرات CETA ، در تضاد با اهداف توسعه پایدار اتحادیه اروپا کاهش یافت. علاوه بر این ، ترجیحات در بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا ناهمگن است. نظریه فدرالیسم مالی و اصل شرکتهای تابعه به ما می گوید که نباید تصمیمات را در سطح فراملی متمرکز کرد که بهتر است در سطح ملی یا منطقه ای در صورت وجود ترجیحات مختلف در بین کشورها یا مناطق انجام شود.

انتقادات TTIP و CETA در چندین کشور اتحادیه اروپا با توجه به ترس اینکه آنها استانداردهای زیست محیطی و کارگری را کاهش دهند و به شرکت های چند ملیتی قدرت به چالش کشیدن قوانین ملی را بدهند. این کمیسیون در تلاش برای تضمین مخالفت با توافق های بین المللی ، اصولی را اصلاح کرد که مذاکرات تجاری خود را راهنمایی می کند و اهمیت ارزش های اروپایی را روشن می کند. 26 ارتباط آن با استراتژی جدید تجارت بیان می کند که سیاست تجارت اتحادیه اروپا با توجه به ارائه نتایج اقتصادی ، شفاف تر شدن و نه تنها از منافع اتحادیه اروپا بلکه در برابر ارزش های بیشتر اروپایی ، مؤثرتر می شود. متأسفانه ، به نظر می رسد که این اصول در مورد CETA اعمال نشده است ، و عدم شفافیت در مذاکرات مداوم (به عنوان مثال با ژاپن) به اعتبار آنها کمک نمی کند. بیش از کلمات ، آنچه لازم است اعمال است.

بنابراین در مورد تأثیر احتمالی نسل جدید توافق نامه های تجارت اتحادیه اروپا بر الگوی اروپایی چه می توان گفت؟مهمتر از همه ، پرداختن به موانع غیر تعرفه ای برای تجارت و سایر موضوعاتی از جمله حمایت از سرمایه گذاری در ترجیحات سیاسی در مورد نقش دولت در اقتصاد دخالت می کند و بر نقش مقررات تأکید می کند ، که ذاتاً سیاسی است زیرا این امر مبتنی بر ارزش ها و عقاید است. توافق نامه های عمیق تجارت باعث ایجاد بازار می شود و ممکن است اصلاح بازار را محدود کند. به طور قابل پیش بینی ، این باعث ایجاد اصطکاک می شود ، زیرا بسیاری از زمینه های سیاسی در این توافق نامه ها وجود دارد که در آن کشورهای عضو صلاحیت هایی را برای اهداف تصحیح بازار حفظ کرده اند. اگر ترجیحات واقعاً ناهمگن باشند ، اختصاص صلاحیت ها به کشور عضو یا سطح منطقه ای توجیه می شود. در این حالت ، توافق نامه های مختلط از ترجیحات متنوع محافظت می کند.

پرونده CETA وجود اصطکاک بین صلاحیت های اتحادیه اروپا (تجارت کالاها ، معاملات سرمایه گذاری دو جانبه) و زمینه های سیاسی را که در آن کشورهای عضو صلاحیت های خود را حفظ کرده اند و نگرانی های متفاوت یا متضاد دارند ، تأکید کرد. همچنین نشان می دهد که قوانین مربوط به مقررات در توافق نامه های جامع تجارت (از جمله از طریق همکاری نظارتی ، شناخت متقابل یا داوری دادگاه سرمایه گذاری) ممکن است برای محدود کردن فضای سیاست اروپا و ملی باشد. به عنوان مثال ، تأثیر دادگاههای سرمایه گذار در انتخاب سیاست های ملی می تواند در دادخواست ارائه شده توسط شرکت معدن کانادایی گابریل منابع علیه رومانی پس از اجرای ممنوعیت استخراج معادن طلا به دلیل نگرانی در مورد آلودگی ، مشاهده شود. مثال دیگر ، شرکت انرژی سوئد واتنفال در برابر آلمان پس از تصمیم به حذف انرژی هسته ای از ترکیب انرژی خود به دنبال ذوب هسته ای فوکوشیما است.

تا آنجا که آنها اصلاح بازار را محدود می کنند ، توافق های جامع می تواند باعث ادغام منفی در اتحادیه اروپا شود و فشار رو به پایین بر استانداردها وارد کند و به فرسایش مدل اروپایی کمک کند. ممکن است کسی بخواهد به یاد بیاورد که یک اصل اساسی برای عملکرد بازار واحد در انواع اروپایی سرمایه داری - به رسمیت شناختن متقابل - منجر به واکنش سیاسی علیه اتحادیه اروپا در مورد دستورالعمل اصلی خدمات Bolkestein شد که مبتنی بر آن بسیار بود (کشور وطن) اصل. شناخت متقابل این اعتماد را پیش بینی می کند که با این وجود قوانین مختلف در تأثیر آنها مشابه خواهند بود. پرونده CETA نشان داده است که اعتماد در حال حاضر با توجه به یک کشور G7 همکار محدود است.

نتایجی که اظهار شده

پویایی آشکار تجارت در اتحادیه اروپا ، آن را بیشتر در مسیر تعمیق جهانی شدن از طریق توافق های جامع تجارت قرار می دهد. امتناع از چند جانبه گرایی در تجارت ، هم برای جهان و هم اتحادیه اروپا مضراتی دارد. پرونده توافق نامه های تجاری جامع به از بین بردن موانع غیر تعرفه ای برای تجارت بستگی دارد ، اما مزایا ساده نیست و پیامدهای جامعه پیچیده است. سیاست تجارت اتحادیه اروپا به ارزش های اروپایی ادای احترام می کند ، اما با توجه به تمرکز اصلی بر تجارت در طی مذاکرات و پیچیدگی شدید تأثیراتی که باید مورد توجه مذاکره کنندگان قرار گیرد ، تا چه اندازه مورد تأیید مدل اروپایی نامشخص است. تجربه CETA از این نظر نشان داده شده است.

الگوی اروپایی ، که از طریق آن باید رقابت و رشد اقتصادی با حفاظت اجتماعی و زیست محیطی سازگار باشد ، برای هویت اتحادیه اروپا اساسی است. توافق های جامع تجارت در شکل و پایداری مدل اروپایی تأثیر دارد ، در زمانی که این مدل هنوز کاملاً تلفیقی نشده است. موفقیت مدل اروپایی در شرایط فعلی از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، که در آن اتحادیه اروپا به دنبال چشم انداز برای احیای پروژه ادغام اروپا است و جایی که تحویل نتایج برای احیای حمایت از شهروندان با توجه به تجزیه پوپولیستی و ملی گرایی بسیار مهم استگرایش هابا توجه به بحث فعلی در مورد اینکه آیا مزایای اقتصادی به اندازه کافی برای همه شهروندان توزیع شده است ، این ایده را که تجارت نسبت به سایر ارزشهای اروپایی (به عنوان مثال نگرانی های اجتماعی و زیست محیطی) در اولویت قرار دارد ، پایداری پروژه اتحادیه اروپا را به این ترتیب تضعیف می کند. به طور کلی ، اگر اعتماد به نهادهای ملی و بین المللی و دموکراسی تضعیف شود ، همین امر باعث افزایش پوپولیسم و حمایت از تجارت در بسیاری از نقاط جهان می شود.

علاوه بر این ، ترس از ادغام منفی که توسط جامعه مدنی یا کشورهای عضو ابراز می شود ، نمی توانند از دست خارج شوند. یکی از این ترس ها این است که مقررات ممکن است با ارزش های جامعه مطابقت نداشته باشد ، اتحادیه اروپا را از طریق رقابت نظارتی و/یا خالی کردن مقررات از طریق همکاری های نظارتی فراتر از رسیدن دموکراتیک ، به مسابقه به پایین بپردازد. نکته دیگر اینکه داوری دولت سرمایه گذار فضای سیاست را برای حمایت از مصرف کننده و محیط زیست در آینده - احتمالاً دقیق تر - محدود می کند. بستگی به توافق نامه های مورد نظر و شباهت ترجیحات بین شرکای تجاری دارد. چالش برای اتحادیه اروپا این است که صریحاً تأثیرات تجاری بلکه عواقب ناشی از نظم اقتصادی اتحادیه اروپا را نیز در نظر بگیریم.

البته ، توافق نامه های تجارت بین المللی همچنین می تواند به اتحادیه اروپا فرصتی برای شرط جهانی سازی مطابق با ترجیحات اجتماعی و پیشبرد استانداردهای آن در مقیاس جهانی ارائه دهد. درست است که اگر اتحادیه اروپا نتوانست توافق نامه های تجارت آزاد مذاکره و امضاء (عمیق) را به دلیل مخالفت در سطح کشور عضو کند ، جاه طلبی های اتحادیه اروپا برای شرط جهانی سازی از ابتدا ناامید شود. با این حال ، باید توجه داشت که قدرت های وتو ملی و منطقه ای ممکن است به عنوان چک و تعادل عمل کنند ، و این کمیسیون را موظف می کند تا تمرکز تجاری خود را گسترش دهد تا دفاع از یک مدل اروپایی مدرن و پایدار را شامل شود. این چالشی است که اتحادیه اروپا به خاطر پایداری خود باید با توجه به پویایی تجارت جدید بپردازد.

در نظر گرفتن این چالش ممکن است حاکی از گفتگوی بیشتر در بین سطوح مختلف سیاست گذاری ، شفافیت بیشتر به جای مذاکرات در پشت درهای بسته و مقررات قانونی تر به جای شهرک های اختلاف نظر در دولت باشد. علاوه بر این ، نگرانی های زیست محیطی طولانی مدت به طور مداوم در بین اولویت های شهروندان اروپایی برای چندین دهه بوده است ، و اگر این نگرانی ها به دلیل ارائه رشد کوتاه مدت ، صرف نظر از کیفیت و تأثیر آن بر جامعه ، رها شوند ، این می تواند به اعتماد بیشتر آسیب برسانددر مؤسسات اروپایی