مداخله ارز

هر از گاهی ، در هر کشور نیاز به تحریک اقتصاد وجود دارد. طیف گسترده ای از ویژگی ها و ابزارها برای این کار وجود دارد. معرفی نوآوری ها ، سرمایه گذاری ها ، کاهش مالیات و بسیاری از گزینه های دیگر. یکی از مؤثرترین مکانیسم ها مداخله ارز است.

تعریف مداخله ارزی

مداخله ارز - تأثیر بر نرخ ارز در کشور ، به منظور تغییر وضعیت ارز ملی و تحریک اقتصاد.

چگونه این کار انجام شده است و چرا؟

مداخله ارز ابزاری نسبتاً محبوب برای تأثیرگذاری بر اقتصاد است. به عنوان یک قاعده ، بانک مرکزی این عملیات را انجام می دهد ، اما گاهی اوقات توسط خزانه داری کشور انجام می شود. نه تنها ارز ملی ، بلکه ارزهای خارجی و همچنین ذخایر طلا نیز در معرض مداخله قرار دارند.

مداخله ارزی برای اهداف زیر انجام می شود:

• • ایجاد محدوده قیمت ثابت که در آن نرخ ارز یک ارز خاص برگزار می شود. گزینه ای که اغلب برای کشورهایی با نرخ ارز ثابت استفاده می شود.
• • حفظ تعادل بین عرضه و تقاضای ارز. از مداخله ارز برای جلوگیری از نوسانات بیش از حد نرخ استفاده می شود.
• • حمایت از اقتصاد در برابر عوامل منفی به دلیل نوسانات در ارز ملی. معمولاً در صورت استفاده از ارز ملی در رابطه با ارزهای خارجی مردمی استفاده می شود.
• • پشتیبانی از سطح معینی از نقدینگی ارز ، که کمترین نوسانات را در نرخ ارز می بخشد.
• • فروش ارز ملی و خرید خارجی ، به منظور پر کردن ذخیره ارز خارجی کشور.

تأثیر بر نرخ ارز به ویژه پیچیده نیست. بانک های مرکزی یا ارز خارجی خریداری می کنند یا آن را می فروشند. نتیجه این عملیات کاملاً واضح است:

• • خرید انبوه ارز خارجی با "تزریق" همزمان به بازار ملی ارز. در نتیجه ، استهلاک ارز ملی.
• • فروش گسترده ارز خارجی با خرید همزمان ارز ملی. در نتیجه ، قدردانی از ارز ملی به دلیل پرش شدید تقاضا.

با توجه به ذخایر ارزی ، بانکهای مرکزی این کشور همچنین مداخله ارزی ، فروش یا خرید آنها را برای اهداف خاص انجام می دهند:

• • فروش ذخایر طلا منجر به تقویت ارز ملی می شود.
• • خرید ذخایر طلای اضافی ارز ملی را تضعیف می کند.

همانطور که می بینید، همه چیز به تاثیر مثبت یا منفی نرخ ارز ملی بر اقتصاد بستگی دارد. گاهی اوقات یک پول ملی بسیار بالا مانعی برای توسعه اقتصاد است، گاهی اوقات - برعکس، بسیار پایین است و خوب است که آن را افزایش دهیم.

گاهی برای شروع مداخله ارزی، بانک مرکزی یا ارگانی با اختیارات لازم به تنهایی اقدام نمی کند، بلکه به تعدادی از بانک های بزرگ کشور دستور می دهد که اقدامات لازم را انجام دهند. سپس محل فوری عملیات انتخاب می شود. چندین سایت از این دست وجود دارد.

مداخلات ارزی را می توان در موارد زیر انجام داد:

• • بازار ارز کشور.
• • بازار سهام.
• • تبدیل ارز.
• • بازار کالا.
• • در قالب حراج ارز (با نقدینگی ناکافی نرخ ارز در بورس ارز).

انواع مداخلات ارزی

انواع مختلفی از مداخله ارزی وجود دارد که بر اساس ویژگی های مختلف گروه بندی می شوند.

طبق اقدامات تنظیم کننده مالی (به عنوان یک قاعده، بانک مرکزی این نقش را ایفا می کند):

• CI شفاهی - در واقع اصلاً یک تراکنش مالی نیست. رگولاتور مالی تنها نیاز به مداخله ارزی را نشان می دهد و این اظهار نظر خود تأثیر خاصی بر نوسانات نرخ ارز دارد. این اثر برای مدت محدودی معتبر است. در تکمیل آن هیچ اقدام واقعی صورت نمی گیرد، نرخ ها به شاخص های قبلی خود باز می گردند.

• CI واقعی (CI مستقیم) - خرید یا فروش واقعی پول ملی وجود دارد که مستلزم تغییراتی در بازار است. از آنجایی که جهت مداخله و زمان شروع از قبل اطلاع رسانی می شود، این نوع مقررات ارزی در بین معامله گرانی که فرصت آماده سازی و بازی با نوسانات نرخ ارز را دارند، رواج دارد.

• CI غیرمستقیم - مشابه مورد قبلی، اما خود مداخله توسط بانک مرکزی انجام نمی شود، بلکه توسط چندین بانک بزرگ انجام می شود که بانک مرکزی اختیارات لازم را به آنها می دهد. این نوع مداخله ارزی را می توان با نوسانات شدید و غیرقابل پیش بینی در بازار ارز مشخص کرد که می تواند منجر به هراس فعالان بازار شود. موقعیت های خطرناکی نیز برای معامله گرانی که ممکن است متحمل زیان های قابل توجهی شوند به وجود می آید.

بسته به اینکه مقررات ارزی چگونه بر پایه پولی کشور تأثیر می گذارد، مداخلات ارزی به دو دسته تقسیم می شوند:

• • CI غیر استریل - هنگام خرید یا فروش ارز ملی ، پایه پولی کاهش یا افزایش می یابد.
• • استریل CI - هنگام خرید یا فروش ارز ملی ، پایگاه پولی این کشور تغییر نمی کند.

ممکن است به نظر برسد که مداخله ارزی عملیاتی است که در یک کشور رخ می دهد و بر کشور خاص تأثیر می گذارد ، اما این طور نیست. مقررات ارزی را می توان به چندین کشور شرکت کننده گسترش داد. در چنین مواردی ، بانکهای مرکزی کشورهای مختلف برای دستیابی به حداکثر تأثیر ، با مداخله همزمان ارزی انجام می دهند.

با توجه به تعداد کشورهای شرکت کننده ، مداخلات ارزی به:

• • عملیات تنظیم یک طرفه CI - فقط در یک کشور انجام می شود.
• • CI دو طرفه - بانکهای مرکزی دو کشور شرکت می کنند. آنها برای شرایطی که یک کشور بخواهد نرخ ارز ملی را بالا ببرد ، و دوم - برعکس ، برای پایین آمدن آن ، معمولی هستند.
• • CI چند جانبه - بانکهای مرکزی چندین کشور شرکت می کنند. این یک مداخله ارز با قوی ترین نتیجه محسوب می شود. معمولاً این نوع عملیات زمانی استفاده می شود که چندین کشور بخواهند ارز ملی را در کشوری که تحت تأثیر بحران اقتصادی قرار دارد ، تغییر دهند.

همانطور که مشاهده می کنید ، شرایط مختلفی برای انجام مداخله ارزی وجود دارد. چنین عملیاتی به طور قابل توجهی وضعیت در بازار ارز را تغییر می دهد ، به این معنی که آنها به بازرگانان فرصت های اضافی برای کسب درآمد در حدس و گمان نرخ ارز می دهند. البته این خطرات خاصی را ایجاد می کند ، اما در اینجا ، همانطور که می دانید ، همه اینها به تجربه معامله گر و خواسته های او بستگی دارد.