بازار چیست؟

یک تعریف رایج بازار این است: بازار مکانی است که مردم در آن کالاها و خدمات را خرید و فروش می کنند و قیمت ها در آن توافق و اطلاع رسانی می شود. بازارهای مالی جایی هستند که مردم انواع مختلفی از دارایی های مالی را در آن معامله می کنند.

از کجا در مورد بازار شنیده اید؟

ممکن است اخبار بازار مالی را دنبال کنید یا شنیده باشید که مردم درباره آنچه در "بازارها" می گذرد صحبت می کنند. این یک اصطلاح فراگیر است که برای صحبت در مورد قیمت های متحرک استفاده می شود. قیمت ها در بازارها بر اساس عرضه و تقاضا در نوسان است.

آنچه باید در مورد بازارها بدانید

بازارها جایی هستند که قیمت ها تعیین می شوند، جایی که می توانید معاملات انجام دهید و کالاها و خدمات را توزیع کنید.

بازارها می توانند یک مکان فیزیکی مانند بورس اوراق بهادار لندن داشته باشند، اما فضاهای مجازی نیز وجود دارد که افراد به صورت آنلاین تجارت می کنند.

هر کشور یا مرکز مالی، بازارهای خاص خود را دارد. بزرگترین بازارهای سهام در نیویورک، لندن و توکیو قرار دارند.

بازارها در زمینه

بازارهای مالی بر اساس همان اصل بازارهای دیگر عمل می‌کنند و توده‌ای مهم از خریداران و فروشندگانی را که مایل به تجارت کالاها و خدمات هستند گرد هم می‌آورند. این امر نیاز به معاملات دوجانبه را که در آن طرفین باید زمان و تلاش زیادی را صرف تلاش برای یافتن طرف مقابل خود کنند، از بین می برد.

نه تنها باعث صرفه جویی در زمان و تلاش می شود. بازارها از طریق مقیاس خود کارآمدتر هستند، می توانند برای ارائه حفاظت بیشتر، تشویق رقابت و ترویج شفافیت قیمت تنظیم شوند.

در بازارهای مالی، دانشگاهیان دانشگاه آزاد بازده سرمایه گذاری منصفانه را اینگونه تعریف می کنند: «بازدهی منصفانه به سرمایه گذار برای ریسک مورد انتظار سرمایه گذاری (علاوه بر نرخ ترجیح زمانی و تعدیل برای تورم مورد انتظار) فقط سطح مناسبی از غرامت را ارائه می دهد.".

یک موضوع کلی در مورد اینکه آیا بازارهای مالی قیمت‌های «عادلانه» را ارائه می‌کنند یا خیر و به فرضیه بازارهای کارآمد (EMH) منجر شده است. محققان سال‌ها پیش چگونگی حرکت قیمت سهام را از نزدیک بررسی کردند تا ببینند آیا می‌توانند روندهای آینده را پیش‌بینی کنند یا خیر. چندین مطالعه به این نتیجه رسیدند که هیچ همبستگی قابل تشخیصی وجود ندارد، که نظریه راه رفتن تصادفی ابداع شد زیرا حرکت قیمت سهام را به راه رفتن یک فرد مست تشبیه کرد.

برخی استدلال کردند که این دلیلی است بر کارآمد بودن بازارها و قیمت گذاری فوری در تمام اطلاعات مرتبط، که به یک اصل اصلی EMH تبدیل شد. اعتقاد بر این بود که بازارهای سهام تا حد زیادی کارآمد هستند، به ویژه در ایالات متحده و بریتانیا.

تحقیقات بعدی این تئوری را بر حسب اینکه چگونه به طور موثر اطلاعات بازار جدید در قیمت سهام منعکس شده است، توضیح داد. اگر تاخیری در رسیدن اخبار به همه وجود داشت، قیمت فوراً تغییر نمی کرد، بلکه با رسیدن شرکت کنندگان به آن سمت حرکت می کرد. اگر این درست بود، به این معنی بود که سرمایه‌گذاران آگاه می‌توانند به جای بازدهی منصفانه، بازدهی مازاد داشته باشند.

به نظر می رسد وارن بافت، سرمایه گذار میلیاردر، با نظریه دوم موافق است. او می‌گوید: «اگر بازارها کارآمد بودند، با یک فنجان حلبی در خیابان‌ها آدم بداخلاق می‌شدم». به این معنی که او راهی برای بازدهی اضافی در طول زمان پیدا کرد.

سرمایه گذاران گاهی اوقات می توانند با نگاه کردن به بازارهای مالی در زمینه مناسب، دانش و اطلاعات بیشتری کسب کنند، که می تواند کمک بزرگی در تصمیم گیری های معاملاتی باشد. با توجه به صدها متغیر موجود و حتی مدیران حرفه‌ای سرمایه‌گذاری در تلاش هستند تا در یک دوره طولانی از بازار بهتر عمل کنند، این کار آسانی نیست. سرمایه گذاران ممکن است تأثیرات کلان اقتصادی و سیاسی، عملکرد قیمت سهام در طول زمان، سوگیری بازار، اصول ترازنامه یک شرکت و غیره را در نظر بگیرند.

بازارها در چارچوب اقتصاد گسترده تر.

یک اقتصاد پررونق اغلب تأثیر مفیدی بر بازارهای مالی به طور کلی خواهد داشت. در مورد بازارهای سهام، اگر شرکت‌ها عملکرد خوبی داشته باشند، پایه‌های بنیادی قوی خواهند داشت و احتمالاً سود بالاتر و سود سهام بیشتری را ارائه می‌کنند. احتمالاً شرکت‌های بیشتری برای استقراض با انتشار سهام از طریق عرضه عمومی اولیه (IPO) به بازار می‌آیند و پایه سرمایه‌گذاری را افزایش می‌دهند.

یک بازار سهام قوی لزوماً به معنای شکوفایی اقتصاد نیست. بسیاری از عوامل دیگر مانند گزینه های سرمایه گذاری جایگزین و سوگیری بازار می توانند سهام را تقویت کنند.

برعکس، بازارهای مالی نقش مهمی در حمایت از اقتصاد دارند. آنها کمک می کنند پس انداز و سرمایه گذاری به سمت کسب و کارها ایجاد شود که منجر به تولید کالا و خدمات می شود.

اندازه بازار در زمینه

مزایای مقیاس در بازارهای مالی زمانی آشکار می شود که عملکرد آنها را با بازارهای کشورهای در حال توسعه مقایسه کنید که در آنها محدودتر هستند. به احتمال زیاد مؤسسات و محصولات کمتری در کشورهای در حال توسعه وجود دارد و سیستم‌های حقوقی ممکن است کمتر تعریف شده باشند، که هزینه سرمایه را برای وام گیرندگان افزایش می‌دهد و ریسک بالاتر و بالقوه بازده کمتری را برای سرمایه‌گذاران ارائه می‌کند.

برای سرمایه گذاران نهادی ، با توجه به طیف وسیعی از دارایی های مالی یا محصولات مالی ، ساخت یک سبد متنوع سخت تر خواهد بود. احتمالاً سطح معاملات پایین تر خواهد بود و نقدینگی در بازار را کاهش می دهد و یافتن سرمایه گذاری هایی که مطابق با اشتهای ریسک سرمایه گذار ، بازده مورد نیاز و سررسید مورد نظر باشد ، سخت تر خواهد بود.

پیوندهای بازار در متن.

اگر رکود بزرگ هر چیزی را به ما آموخت ، این است که بازارها از نظر جغرافیایی و بین انواع سرمایه گذاری در ارتباط هستند.

به عنوان مثال بورس سهام گسسته نیست. آنها توسط شرکت کنندگان مانند سرمایه گذاران نهادی و شرکت های ذکر شده به هم پیوسته اند. می گویند وقتی شاخص اصلی سهام یک کشور خاص در قیمت کاهش می یابد ، یک صندوق پرچین پول زیادی را از دست می دهد. یک بانک سرمایه گذاری در وهله اول صندوق پرچین را قرض داده و با بدهی تماس می گیرد. بنابراین صندوق پرچین به فروش سهام در سایر کشورها برای جمع آوری بودجه برای بازپرداخت بدهی ، در نتیجه بر قیمت های دیگر بازارها تأثیر می گذارد.

بازارهای اوراق بهادار.

بازار اوراق بهادار زیر مجموعه بسیار بزرگی از بازارهای مالی است و شامل سهام ، اوراق قرضه و مشتقات است. این می تواند بیشتر به دو تقسیم شود: بازارهای اولیه جایی است که اوراق بهادار جدید صادر می شود ، و بازارهای ثانویه جایی است که اوراق بهادار موجود معامله می شود.

به عنوان مثال شرکت ها و نهادهای دولتی می توانند برای جمع آوری وجوه با صدور سهام/ سهام یا اوراق قرضه ، به بازار اصلی بیایند. سندیکایی از فروشندگان اوراق بهادار معمولاً فروش را سازماندهی می کنند. اگر یک شرکت در حال صدور سهام جدید باشد ، آن را یک پیشنهاد عمومی اولیه یا IPO نامیده می شود و روند فروش این سهام تحت عنوان Where Wroundriting نامیده می شود.

بازار ثانویه به نوبه خود می تواند به دو مورد تقسیم شود: مبادلات سازمان یافته مانند LSE و بدون نسخه ، که در آن احزاب مستقیماً تجارت می کنند.

بازار ثانویه برای سرمایه گذاران خوب است زیرا می دانند که می توانند در صورت تمایل می توانند از امنیت خود بفروشند. بنابراین آنها به احتمال زیاد سهام خریداری می کنند ، که برای شرکت هایی که آنها را صادر می کنند مفید است.

گرافیک زیر از LSE تفاوت های بین بازارهای کلیدی اوراق بهادار و محصولات پذیرفته شده در سراسر آنها را نشان می دهد.

شرکت کنندگان در بازار

شرکت کنندگان در بازار سهام می توانند به افراد درگیر در تجارت و کسانی که زیرساخت هایی را ارائه می دهند برای تحقق آن تقسیم شوند. سرمایه گذاران خرده فروشی ، مدیران سرمایه گذاری ، کارگزاران و سازندگان بازار در اردوگاه اول قرار می گیرند. نمونه هایی از دومی ، پاکسازی خانه ها و سپرده های اوراق بهادار است. در زیر برخی از شرکت کنندگان کلیدی را توضیح می دهیم:

• مدیران سرمایه گذاری: نوعی سرمایه گذار نهادی اما در اینجا چند نکته مورد علاقه. آنها با توجه به اهداف خود ، طیف گسترده ای از دارایی ها را به نمایندگی از سرمایه گذاران مدیریت می کنند. دارایی ها می توانند از سهام و اوراق قرضه به دارایی باشند. مشتریان آنها می توانند از شرکت ها و صندوق های بازنشستگی گرفته تا سرمایه گذاران خصوصی باشند. بسیاری از سرمایه گذاران خصوصی از طریق طرح های سرمایه گذاری جمعی مانند صندوق های متقابل و صندوق های معامله شده مبادله می پیوندند. توجه داشته باشید که مدیریت دارایی معمولاً به طرح های سرمایه گذاری جمعی اشاره دارد. مدیریت صندوق یک اصطلاح عمومی تر برای همه سرمایه گذاران نهادی است. مدیران سرمایه گذاری کل گردش کار سرمایه گذاری را از تجزیه و تحلیل مالی ، انتخاب محصول تا نظارت بر نمونه کارها انجام می دهند.
• کارگزار: این یک واسطه بین خریدار و فروشنده امنیت است. آنها در خدمت سرمایه گذاران هستند که مایل به تجارت سهام و سایر محصولات از طریق کارگزاران سهام هستند. یک شرکت خدمات کامل نه تنها تجارت را انجام می دهد بلکه بازارها را نیز تحقیق می کند و سرمایه گذاری را توصیه می کند. شرکت های سنتی همچنین خدمات ارائه قیمت سهام زنده را افزایش داده اند.
• دلال کارگزار: این یک کارگزار است که در بالا تعریف شده است و همچنین برای سود خود به حساب خود معامله می کند.
• کارگزار تخفیف: با ارائه خدمات آنلاین در جایی که می تواند معاملات خودکار را انجام دهد ، امکان تجارت در کمیسیون های بسیار کاهش یافته را به سرمایه گذاران ارائه می دهد. کارگزار آنلاین همچنین ممکن است سفارشات سرمایه گذار را برای کاهش معاملات به منظور کاهش هزینه های معامله جمع کند.

سازندگان بازار چه کسانی هستند؟

سازندگان بازار همچنین به عنوان ارائه دهندگان نقدینگی شناخته می شوند. آنها هم قیمت خرید و هم قیمت فروش را برای امنیتی که در موجودی نگهداری می شود ، نقل می کنند. آنها قصد دارند از گسترش پیشنهاد پیشنهاد ، همچنین به عنوان "نوبت" شناخته شوند.

"سازندگان بازار سوم" شرکت هایی هستند که در هر زمان در طول روز معاملاتی برای خرید و فروش سهام آماده هستند ، در بورس اوراق بهادار لندن. با این حال ، اکثر صرافی ها بر اساس "سفارش محور" یا "مطابق با معامله" کار می کنند. وقتی قیمت پیشنهاد خریدار با قیمت پیشنهاد فروشنده مطابقت دارد ، معامله ای در مبادله انجام می شود و ممکن است یک سازنده رسمی بازار نباشد.

با این وجود LSE برای بسیاری از اوراق بهادار سازندگان بازار رسمی دارد. برخی از بنگاهها همیشه در سهام که در آن بازارها می کنند ، قیمت دو طرفه می گیرند. قیمت آنها در سیستم نقل قول خودکار بورس سهام (SEAQ) نشان داده شده است. این بنگاهها معمولاً با کارگزاران مورد بحث در بالا سر و کار دارند. طرفداران ساخت بازار رسمی استدلال می کنند که این امر عمق و نقدینگی را به بازار می افزاید زیرا آنها برای مدتی موقعیت طولانی یا کوتاه می گیرند و برخی از خطر را به عهده می گیرند. در LSE ، هر سهام همیشه حداقل دو سازنده بازار دارد و باید معامله کنند.

سازندگان بازار غیر رسمی می توانند آزادانه فعالیت کنند و موظف نیستند قیمت دو طرفه را تهیه کنند ، اما پس از آن کارگزاران نیز موظف نیستند با آنها برخورد کنند. نام های مشهور بازار انگلیس شامل Peel Hunt LLP ، Liberum Capital ، Capital Shore ، Fairfax و اوراق بهادار Altium است.

اطلاعات بیشتری در مورد بازارها کسب کنید.

راهنمای اقتصاددان در بازارهای مالی ، نمای کلی از انواع مختلف بازارهای مالی را ارائه می دهد. در این مقدمه بحث شده است که چرا بازارها مهم هستند ، بازیکنان اصلی و عوامل تغییر بازار و در اینجا در دسترس هستند.

گلدمن ساکس یک راهنمای تعاملی عالی برای بازارهای سرمایه ارائه می دهد.