گزینه را توضیح دهید

سهام ، اوراق قرضه و ETF تنها اوراق بهادار نیست که در بازارهای مالی تجارت می کنند. همچنین ابزارهای مشتق به نام گزینه ها وجود دارد - که شامل گزینه های قرار داده شده است. این چیزی است که شما باید در مورد این ابزارهای مالی بدانید.

گزینه Put چیست؟

گزینه قرار داده شده قراردادی است که به مالک این امکان را می دهد تا امنیت خاصی ، معمولاً یک سهام را با یک تاریخ مشخص با قیمت مشخص بفروشد. مالک می تواند قرارداد را اعمال کند یا اجازه دهد آن را منقضی کند ، از این رو اصطلاح "گزینه". گزینه های خود یک امنیت واقعی نیستند بلکه نوعی مشتق مالی هستند ، به این دلیل که ارزش آنها از دارایی دیگر حاصل می شود. آنها را می توان مانند سهام در مبادلات مشتقات و بیش از پیشخوان توسط موسسات مالی خریداری و فروخت.

آینه برعکس گزینه Put یک گزینه تماس است ، که به دارنده حق را می دهد اما تعهدی برای خرید امنیت در یک زمان تعیین شده با قیمت مشخص نیست. هر دو نوع گزینه به طرفین هر طرف تجارت اجازه می دهد تا موقعیت "طولانی" نامیده شود (شرط بندی در مورد احتمال افزایش سهام) ، یا موقعیت "کوتاه" (شرط بندی که سقوط خواهد کرد).

در مورد گزینه Put ، نویسنده (یعنی فروشنده) حدس می زند که سهام از انتظارات فراتر خواهد رفت و خریدار از این شانس استفاده می کند. این همان فروش کوتاه نیست ، که در آن یک سرمایه گذار سهام وام گرفته شده را با تعهد خرید بعداً آنها برای پوشش دادن موقعیت به فروش می رساند. اما این یک روش دیگر ، به طور بالقوه کم خطرناک تر برای گرفتن طرف نزولی در تجارت را ارائه می دهد زیرا ضررهای شما به حق بیمه ای که برای گزینه Put در مقابل پرداخت کرده اید محدود می شود اگر سهام را کوتاه کرده اید ضرر و زیان شما در تئوری بی نهایت است ، مانند سهاممی توانید به طور نامحدود بالا بروید و شما مجبور خواهید شد سهام را با این قیمت ها خریداری کنید.

چگونه گزینه ها کار می کنند؟

گزینه های خرید و فروش

برای تجارت در گزینه ها ، شما باید یک حساب کارگزاری داشته باشید و به گزینه های تجاری گزینه ها ارتقا دهید. مشتریان سرمایه گذاری مستقیم TD می توانند طبق نوع حساب ، چهار سطح مختلف از معاملات گزینه را درخواست کنند. تأیید به دانش سرمایه گذاری مشتری ، درآمد و اندازه حساب مرتبط است.

گزینه های قرار داده شده معمولاً در بلوک های مربوط به حق فروش 100 سهم از دارایی زیربنایی خریداری و فروخته می شوند ، اگرچه حق بیمه به صورت هر سهم بیان می شود.

چگونه گزینه های Put ارزش دارند؟

تا زمانی که گزینه put منقضی شود، یک مقدار دارد. به عنوان مثال، اگر قیمت اعتصاب 50 دلار باشد و سهام با قیمت 45 دلار معامله شود، ارزش ذاتی آن 5 دلار است. اگر فورا اعمال شود، دارنده 5 دلار به ازای هر سهم منهای حق بیمه ای که برای اختیار پرداخت کرده است، سود خواهد برد. اگر یک هفته بگذرد و سهام به 47 دلار افزایش یابد، ارزش گزینه کاهش می یابد. اگر سهام بالاتر از قیمت اعتصاب معامله می شود، گزینه "بی پول" است و ارزش آن ناچیز خواهد بود، فقط بر اساس مدت زمان باقی مانده از اختیار و احتمال سقوط سهام به زیر قیمت اعتصاب در آن بازه زمانی.

گزینه های کوتاه مدت کمتر از یک سال معمولاً در پیش بینی رویدادی نوشته می شوند که می تواند بر قیمت سهام تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، اگر شما یک گزینه فروش بنویسید، پس امیدوارید که قیمت سهام به معاملات ثابت ادامه دهد، بالا رود یا به سمتی معامله شود. اگر یک اختیار خرید را بفروشید، امیدوارید که قیمت سهام به معاملات ثابت، نزولی یا نزولی ادامه دهد. در هر صورت، می توانید انتظار دریافت حق بیمه اختیار را داشته باشید. گزینه های بلند مدت بیش از یک سال اغلب برای گمانه زنی در مورد کاهش احتمالی سهام استفاده می شود. به دلیل دوره طولانی تری که سهام باید به زیر قیمت اعتصاب سقوط کند، آنها تمایل به دریافت حق بیمه بالاتری دارند. ارزش ذاتی به اضافه مدت زمان اختیار برابر با ارزش منعکس شده در حق بیمه است.

نوشتن گزینه put به چه معناست؟

هنگامی که یک سرمایه گذار یا موسسه یک اختیار فروش می نویسد، در اصل پیشنهاد خرید تعداد معینی از سهام یک شرکت خاص را در تاریخ معینی با قیمت معین می دهد. اگرچه ممکن است گزینه چندین بار تغییر کند، این نویسنده است که مسئول اجرای قرارداد و خرید سهام است. گزینه‌های نوشتن منبع درآمدی را برای نویسنده فراهم می‌کند تا بتواند ریسک قابل قبولی را بپذیرد. همچنین به آنها وسیله ای می دهد تا در سهامی که دوست دارند و فکر می کنند ارزش ذاتی بالاتری نسبت به قیمت فعلی بازار دارد، موقعیتی را جمع کنند.

استراتژی ها و ریسک های گزینه را قرار دهید

استراتژی قرار دادن محافظتی: خریدار گزینه اساساً برای تخلیه ریسک پرداخت می کند. اگر سهامی که دارند پایین بیاید، می‌دانند که می‌توانند آن شرکت را به ارزش مشخص شده در اختیار معامله بفروشند. به این ترتیب، آنها می توانند ضررهای خود را محدود کنند یا سود خود را در یک هلدینگ قفل کنند. کفی برای ارزش سهام تا تاریخ انقضا تعیین می کند.

استراتژی فروش تحت پوشش: در جایی که نویسنده یک اختیار فروش دارای یک موقعیت کوتاه در سهام اصلی است (با گمانه زنی که ارزش شرکت کاهش خواهد یافت)، این معامله به عنوان «استراتژی فروش تحت پوشش» شناخته می شود. اگر سهام کاهش یابد، زیان آنها در قرارداد فروش با سود حاصل از موقعیت کوتاه آنها جبران می شود.

استراتژی قرار دادن برهنه: زمانی که نویسنده یا فروشنده گزینه فروش هیچ موقعیتی در سهام پایه نداشته باشد، به عنوان یک قرارداد بدون پوشش یا "عریان" شناخته می شود. آنها در صورت سقوط سهام در معرض خطر پرداخت بیشتر از قیمت بازار برای به دست آوردن سهام هستند. اگر سهام به سمت صفر سقوط کند، ضرر بسیار قابل توجهی خواهد بود.

دارنده یا خریدار اختیار فروش هیچ خطری جز از دست دادن حق بیمه ای که پرداخت کرده است ندارد، زیرا آنها هیچ تعهدی برای اعمال اختیار ندارند.

اسپرد فروش یک استراتژی است که شامل خرید و فروش اختیار فروش در یک سهم به طور همزمان است، البته نه لزوماً با همان قیمت معامله. در یک اسپرد فروش صعودی، شما می‌توانید گزینه‌های فروش را با قیمت معاملات بالاتر بفروشید و گزینه‌های فروش را با قیمت معاملاتی پایین‌تر بخرید. این یک استراتژی گزینه مناسب برای ایجاد درآمد ممتاز یا خرید سهام با قیمت های موثر زیر بازار است.

اسپرد نزولی برعکس عمل می کند و زمانی که سهام کاهش می یابد، بازدهی ایجاد می کند. در هر دو مورد، خرید و فروش همزمان گزینه‌های فروش می‌تواند ریسک معامله را محدود کند، بر خلاف خرید غیرمجاز که ریسک بیشتری را به همراه دارد.

چیزهایی که در مورد گزینه های قرار دادن باید بدانید

مزایا: استراتژی های گسترش گزینه به سرمایه گذاران کمک می کند تا ریسک را مدیریت کنند. بخش دیگری از جذابیت آنها این است که آنها نسبت به بازار خنثی هستند: شما می توانید پول در بیاورید چه بازار سهام در حال بالا رفتن یا نزول باشد. اما استراتژی‌های گزینه‌ها می‌توانند پیچیده باشند و برای هر سرمایه‌گذاری مناسب نیستند.

خطرات: یک نویسنده برهنه خطر از دست دادن تا 100٪ از ارزش سهامی را که به سمت صفر کاهش می یابد، می کند. در غیر این صورت، خطرات قابل پیش بینی است. خریدار یک اختیار فروش فقط در صورت عدم استفاده از گزینه منقضی، ارزش حق بیمه ای را که پرداخت کرده است از دست می دهد.

دو مثال از استراتژی های گزینه قرار دادن

استراتژی قرار دادن محافظتی یا قراردادی متاهل: سرمایه گذار سهام بی ثباتی را خریداری می کند که انتظار دارد افزایش یابد. آن‌ها همچنین می‌توانند گزینه‌های فروش را به‌عنوان یک نوع استراتژی توقف ضرر برای فروش سهام با قیمتی قابل قبول در صورتی که رویدادی آنطور که انتظار می‌رود پیش نرود، خریداری کنند.

استراتژی قرار دادن برهنه: یک مدیر صندوق ممکن است برای ایجاد درآمد اضافی از یک پرتفوی همزمان با انباشت دارایی در اوراق بهادار مورد علاقه خود، قرارهایی بنویسد.

سوالات متداول گزینه را قرار دهید

چرا گزینه فروش را می خرید؟

برای مدیریت ریسک نمونه کارها. اگر سهام زیرین گزینه قرار داده شود ، می توانید آن شرکت را با ارزش مشخص شده در گزینه ، معروف به قیمت اعتصاب بفروشید. به این ترتیب ، می توانید ضرر و زیان را محدود کنید و در یک نگهدارنده قفل کنید. این کف را برای ارزش سهام تا تاریخ انقضا تعیین می کند.

چگونه گزینه ها کار می کنند؟

آنها به دارنده حق می دهند ، اما نه تعهد ، سهام را با قیمت از پیش اعلام شده بفروشند.

چگونه مقدار یک گزینه put افزایش می یابد؟

دارنده - یا خریدار - از سود گزینه هنگامی که قیمت سهام پایین تر از قیمت اعتصاب قبل از تاریخ انقضا کاهش می یابد. نویسنده - یا فروشنده - از حق بیمه ای که خریدار برای خرید گزینه می پردازد ، درآمد کسب می کند.

چگونه یک گزینه قرار می دهد در مقدار کاهش می یابد؟

یکی از دلایلی که ارزش ذاتی Put کاهش می یابد این است که سهام به سمت قیمت اعتصاب افزایش می یابد.

گسترش چیست؟

استراتژی های مختلفی برای بازی کردن وجود دارد ، مانند خرید و فروش در همان زمان ، در همان زمان ، معروف به گسترش قرار می گیرد.

چه اتفاقی می افتد اگر گزینه Put فروخته نشود؟

اگر گزینه بدون فروش یا ورزش منقضی شود ، پس بی ارزش است.

چه اتفاقی می افتد اگر گزینه Put فروخته شود؟

اگر شما نویسنده (یا فروشنده) گزینه PUT هستید ، ممکن است شما را ملزم به خرید سهام زیرین با قیمت گذاری کنید. اگر شما خریدار (یا دارنده) گزینه Put هستید و آن را به یک خریدار دیگر می فروشید ، در مورد شرایط قرارداد هیچ حق و مسئولیت دیگری ندارید.